تشنج، تغییر ناگهانی فعالیت حرکتی در فرد است که ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز بوده و در کودکان شایع است.

یکی از شایع‌ترین انواع تشنج در کودکان تشنج ناشی از تب است که البته معمولا سرنوشت خوبی دارد، اما گاهی نیز به علت یک بیماری خطرناک مانند مننژیت (التهاب و عفونت پرده‌های مغزی) ایجاد می‌شود.

تشنج ناشی از تب معمولا در کودکان ۱ تا ۵ سال رخ می‌دهد، هرچند گاهی قبل از یک سالگی یا بعد از ۵ سالگی هم دیده می‌شود و در برخی خانواده‌ها تشنج بسیار شایع‌تر بوده که به علت استعداد ژنتیک است.

 کودکی که تشنج کند، ممکن است دچار اختلال هوشیاری شود،یعنی اطرافیان رانشناسد متوجه زمان ومکان نباشد،به صدازدن پاسخ ندهد یا بیهوش روی زمین بیفتد.

 کودکی که تشنج می کند، احتمال دارد که در زمان حمله کنترل ادرار خود را از دست بدهد و یا حرکاتی غیر ارادی در اعضای بدن کودک ظاهر شود این حرکات ممکن است قسمتی از بدن یاتمام اعضا را درگیر کند.

ممکن است کودک به شدت دست وپا بزند، روی زمین بیفتد، سروچشمهای کودک به یک طرف بچرخد یا اینکه فقط یک دست یا یک پای کودک دچار حرکات تکان دهنده شدید شود و این حالت چند ثانیه تا چنددقیقه طول بکشد معمو لأ این حملات کمتر از 10دقیقه طول می کشد.

برای پیشگیری از تشنج، اگر کودک‌ دچار تشنج همراه با تب بوده، در سایر موارد تب (به هر علتی) درمان اولیه باید کاهش تب با استفاده از تب‌برهایی مانند استامینوفن و یا در صورت نیاز بروفن باشد، همچنین استفاده از پاشویه با آب ولرم (بدون الکل یا نمک) نیز مفید است.