به گزارش مفدامشهد، فاطمه مرادی کارشناس اداره مشاوره و سلامت روان دانشگاه در خصوص تاب آوری و لزوم پرورش آن در کودکان به مطلبی را منتشر می کند:  دنیای امروز ما پر از رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی و دشوار است مانند مرگ عزیزان، بلایای طبیعی، بیماری‌ها و سایر رویدادهای استرس‌آور زندگی اجتناب‌ناپذیرند.ما نمی‌توانیم جلوی این اتفاقات بد را بگیریم و نمی‌توانیم همیشه کنار کودکانمان باشیم و در برابر هر اتفاقی از آن‌ها حمایت کنیم، اما می‌توانیم آن‌ها را به مهارتی مجهز کنیم که به آن‌ها کمک می‌کند بتوانند به خوبی با عوامل استرس زا مقابله کنند و این رویدادها را پشت سر بگذارند.

این مهارت ، تاب اوری نام دارد . تاب اوری یعنی برگشت افراد به کارکرد روزانه خود پس از تحمل سختی ها ، در حقیقت تاب آوری مدیریت هیجانات است تا افراد بتوانند چنانچه در معرض عوامل استرس زا قرار گرفتند بر مشلات غلبه کنند و از آن مرحله عبور کنند.  شایستگی اجتماعی، مهارت های مشکل گشایی، خوش بینی و مثبت اندیشی، استقلال، مراقبت از خود و برقراری ارتباطات حمایتی، حس هدفمندی، اعتماد به نفس و عزت نفس، احساس کفایت، احساس داشتن یک پایگاه ایمن و یافتن معنا در زندگی برخی از  ویژگیهای ا فرد تاب آور محسوب می شوند.

لازم است توانایی کودکانمان را برای مقابله با فراز و نشیب‌های زندگی و سربلند بیرون آمدن از چالش‌های زندگی در طول دوران کودکی افزایش دهیم، پرورش تاب‌آوری در کودکان نه تنها به آن‌ها برای مقابله با دشواری‌های زندگی روزمره کمک می‌کند بلکه مهارت‌ها و عاداتی را در آن‌ها رشد می‌دهد که باعث می‌شوند اگر بعدها در طول دوران نوجوانی و بزرگسالی نیز با سختی و چالشی مواجه شدند بتواند بر آن غلبه کنند و از ان مرحله بسلامت  عبور کنند .

یکی از عوامل موثر در پرورش تاب آوری در کودکان داشتن روابط با کیفیت با اطرافیان می باشد .  ما والدین می‌توانیم با کمک به کودکتان برای برقراری روابط رضایت‌بخش با کودکان دیگر و بزرگسالانی که در زندگی‌شان هستند، تاب‌آوری را در آن‌ها رشد دهیم همچنین زمانی را برای بازی و تعامل با کودکمان اختصاص دهیم تا روابط خود را نیز با او تقویت کنیم و به کودکمان مهارت‌های اجتماعی، دوست یابی و همدلی با دیگران را در قالب بازی، داستان و نمایش آموزش دهیم.

همچنین استقلال و مسئولیت داشتن به رشد تاب‌آوری در کودکان کمک می‌کند، به کودکمان مطابق با سنش مسئولیت دهیم و او را برای انجام درست مسئولیت‌هایش تشویق کنیم و به او سرویس بیش از حد ندهیم ، اجازه دهیم تا آنجا که می‌تواند در انجام کارهایش استقلال داشته باشد ، حمایت افراطی از کودکان آنان را ضعیف و شکننده خواهد کرد. زمانی که ما همواره مداخله می‌کنیم و کودکمان را از مشکلاتی که خودش می‌تواند از پسشان برآید، نجات می‌دهیم، فرصت یادگیری مقابله با شرایط دشوار را از او می‌گیریم و اجازه نمی‌دهیم که بفهمند، شکست خوردن پایان همه چیز نیست و اینکه می‌توانند خودشان شرایط سخت پیش‌آمده را مدیریت کنند، کودکان زمانی می‌فهمند که از پس انجام کاری بر می‌آیند که آن کار را انجام دهند.

یک مهارت اساسی که به رشد تاب‌آوری در کودکان کمک می‌کند، حل مسئله است و از همان دوره کودکی، وقتی کودکمان با مشکلات حتی جزئی مواجه می‌شود، به جای اینکه سریع مشکل را برای او حل کنیم، سعی کنیم با او گفتگو کنیم و از او بخواهیم در مورد روش‌های حل مسئله‌ای که به ذهنش می‌رسد، صحبت کند

‎تاب آور بودن به این معنا نیست که کودکانمان هیجانات منفی  و ناخوشایند را تجربه نکنند و را تجربه نکنند، بلکه تاب‌آوری به مدیریت هیجانات و پاسخ به آن‌ها به روشی سالم مربوط است، فراموش نکنیم که کودکان ما باید هیجانات مختلف را تجربه کنند، اما باید روش درست و سالم مدیریت کردن آن‌ها را هم یاد بگیرند.

برای مدیریت هیجانات، گام اول شناخت آنهاست، از کودکی سعی کنیم هیجانات کودکمان را برایش نام ببریم، زمانی که کتابی برای کودکمان می‌خوانیم یا به همراه او کارتونی تماشا می‌کنیم، به هیجانات مختلفی که شخصیت‌های داستان یا کارتون تجربه می‌کنند اشاره کنیم و آن‌ها را نام ببریم. کودکمان را تشویق کنیم تا درباره هیجاناتش صحبت کند و صبورانه و حمایت‌گرانه به او گوش دهیم.