امام محمدباقر علیه‌السلام، امام پنجم شیعیان بنا به روایتی در اول ماه رجب و بنا به روایتی در سوم صفر سال ۵۷ در مدینه منوره دیده به جهان گشود.در تقویم جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر ۱ رجب به عنوان روز ولادت آن حضرت ثبت شده است .در روز جمعه، اول ماه رجب سال ۱۳۵۷ هجری، در شهر مدینه، فرزندی متولد شد که او را محمد نامیدند. مادرش فاطمه دختر امام حسن(ع) و پدرش امام سجاد(ع) بود. از این جهت، نخستین امامی بود که هم از نظر پدرو هم از نظر مادر، فاطمی و علوی بود. چند سال از زندگی خود را همراه جد بزرگوار خویش، امام حسین(ع) سپری کرد و در واقعه کربلا، چهر سال و در هنگام وفات پدر بزرگوارش، ۳۹ سال داشت. مدت امامت آن حضرت هجده سال و در ایام امامت خویش، با ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک هم عصر بود. در زمان خلافت هشام، سال ۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی به شهادت رسید و در قبرستان بقیع، در کنار پدر و جد مادری خود امام حسن مجتبی(ع) دفن شد