دکتر حسن سعیدی متولد ۱۳۴۵ ساکن شهر تهران و فارغ التحصیل اولین دوره کارشناسی رشته ارتز وپروتز در سال۱۳۶۸ از دانشگاه علوم پزشکی ایران و اولین دوره کارشناسی ارشد در ۱۳۷۹ و اولین دوره دکتری رشته ارتز وپروتز در سال ۱۳۹۲ از دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی است.
وی تاکنون توانسته ۸ ایده و اختراع خود را با کمک همکاران و دانشجویان این رشته به ثبت برساند. دکتر سعیدی به عنوان عضو هیات علمی، کار خود را از سال ۱۳۶۸ در دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران آغاز کرده و به مدت ۷ سال به عنوان مدیر گروه این رشته مشغول به فعالیت بوده و اکنون فقط به عنوان استادیار مشغول به کار تدریس است.
برای آشنایی بیشتر با دکتر سعیدی و اختراعات ایشان و آگاهی از روند ثبت اختراعشان و همچنین رموز موفقیتش، گفت وگویی با وی ترتیب داده‌ایم که می‌خوانید:
مفدا- شنیده شده شما اختراعاتی در زمینه‌های مختلف داشته‌اید، لطفا به تفکیک در خصوص اختراعات خود توضیحاتی بدهید و جداگانه بفرمایید هر دستگاهی که اختراع شده در چه سالی طراحی و ساخته شده و در چه جشنواره یا نمایشگاهی به ثبت رسید و حائز مقام شده است.
بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه ۸ مورد از ایده ها و وسایل ابداعی رشته تخصصی ارتز و پروتز را به صورت مشترک با همکاران و دانشجویان این رشته ثبت کرده ام که شامل این موارد است: جوراب دارای کفی طبی برای کمک به اصلاح راستای پای افراد دچار صافی کف پا انعطاف پذیر در سال ۱۳۹۲ که با همکاری محمد علی جوانشیر و عاطفه ابوترابی ساخته شد. آداپتور چرخشی با قابلیت کنترل چرخش داخلی خارجی مفصل پروتزی برای افراد قطع عضو بالای زانو در ۱۳۹۲ که با همکاری محمد موسوی و بهنام حاجی آقایی ابداع شد. دستگاه ارتفاع سنج قوس از پشت پا برای اندازه گیری میزان تغییر شکل پا در صافی کف پا در سال ۱۳۹۳ با همکاری رقیه شیخی و بهنام حاجی آقایی ساخته شد. کفی ارتوپدیک داینامیک پنوماتیک در سال ۱۳۹۳ با همکاری کوروش براتی به اجرا درآمد. صفحه قالب گیری قابل تنظیم برای قالب گیری ارتز های پا در سال ۱۳۹۳ با همکاری حسن سعیدی، حبیب اجرایی و بهنام حاجی آقایی ساخته شد. ساخت سوکت پروتز بالای زانو با لبه سیلیکونی در سال ۱۳۹۴ با همکاری حبیب اجرایی و بهنام حاجی آقایی انجام شد. جوراب الاستیک با استرپ شبانه، پد پاشنه وحمایت کننده سیلیکونی قوس کف پا برای عارضه خار پاشنه در سال ۱۳۹۴ با همکاری دکتر فاطمه قضایی ابداع شد و آویز پا با بسکت لگنی جهت نگهداری راحت تر پای شکسته به طور آویز در سال جاری با همکاری محمد حسین قزوینی به اجرا درآمد. در سال ۹۳ نیز مخترع برتر دانشگاه علوم پزشکی ایران شدم.
مفدا- آیا این اختراعات شما به ثبت ملی یا جهانی بین‌المللی رسیده یا خیر؟
خیر، تنها اختراع اول به ثبت جهانی در امریکا رسیده است.
مفدا- ایده اولیه طراحی و ساخت این اختراعات چگونه در ذهن شما نقش بسته است؟
به دلیل تجربه ۲۷ ساله من بعد از فارغ التحصیلی و کار طراحی و ساخت ارتز وپروتز برای بیماران و افراد قطع عضو، ایده‌ها همیشه به ذهن من خطور می‌کند اما متاسفانه با انبوهی از وظایف هیئت علمی فرصت نوشتن و ثبت آنها امکان پذیر نبود. اما در یک برهه زمانی تصمیم گرفتم ایده‌ها و نظراتم را در اختیار دانشجویان جوان قرار دهم تا با کمک آنها مراحل اجرایی و اداری این اختراعات انجام شود.
مفدا- مهم ترین اختراعی که داشته‌اید و حائز مقام و عناوین مهم ملی و بین‌المللی شده چیست؟
اختراع اول من تا به حال بهترین ایده من بوده است، اما ۳ اختراع و ابداع جدید در مراحل انجام دارم که آنها مهمتر هستند و به زودی برای ثبت اختراع داخلی و خارجی آنها اقدام خواهم کرد. در مورد اختراع اول باید بگویم برای بچه ها وبزرگسالان مبتلا به صافی کف پا یکی از معضلات، استفاده طولانی مدت از کفی طبی در کفش و یا در منزل است. به همین منظور این وسیله که ترکیبی از کفش، جوراب و کفی است، می‌تواند به رفع پاره‌ای از مشکلات استفاده از کفی کمک کند.
مفدا- برای طراحی و ساخت این اختراعات آیا از هزینه های شخصی استفاده کردید و یا اینکه دانشگاه یا نهادهای دیگر یاریگر شما بودند؟
هزینه‌های ساخت وسایل ابداعی عمدتا شخصی بوده اما دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز حمایت کرده است. هزینه ثبت جهانی اختراع اول به عهده صندوق حمایت از پژوهشگران ریاست جمهوری بوده است که باید در اینجا از حمایت آنها تشکرکنم.
مفدا- مهمترین مشکلاتی که ممکن است سد راه مخترعان و پژوهشگران باشد چیست و شما در راه کسب این موفقیت از چه موانعی عبور کردید؟
مهمترین مسئله در نوآوری و اختراع وجود امکانات مادی و تجهیزاتی می‌باشد و بعد از آن بزرگترین چالش نداشتن وقت و تمرکز کافی به علت وظایف گوناگون است. یک عضو هیات علمی باید تدریس کند، پژوهش انجام بدهد، کتاب تدوین کند ، مقاله فارسی و ISI بنویسد در کنگره ها وکارگاه‌ها شرکت کند، راهنمایی پایان نامه های دانشجویان را به عهده بگیرد. همه اینها وقتی در کنار ایده یک اختراع قرار می‌گیرند، تبدیل به مانعی برای به اجرا در آوردن آن ایده می‌شوند.
با در نظر گرفتن این مشکلات به نظر من وجود یک سیستم مشاوره ای، خدماتی و یک کارگاه تبدیل فکر به اختراع در هر دانشگاه برای کمک به اجرایی شدن ایده‌ها و سرعت بخشیدن به اجرای آنها لازم است.
مفدا- کسب این موفقیت‌های علمی را مرهون حمایت و تلاش چه کسانی می‌دانید؟ و نقش خانواده، دانشگاه و اساتید در این مسیر چقدر بوده است؟
در وهله اول کسب این موفقیت‌ها را مرهون صبر و تحمل خانواده و همکاری دوستان عزیزم می‌دانم که از همه آنها سپاسگزاری می‌کنم و عامل دوم را اجبار سیستم دانشگاهی و وزارت بهداشت برای ارتقای سالیانه اعضای هیات علمی می‌دانم. به نظر می رسد ما عادت به داشتن یک اجبار برای مستند سازی و اثبات فعالیت‌های خود داریم و گرنه آنها را بدون گزارش مکتوب رها می‌کنیم.
مفدا- نظرتان در خصوص ارتباط صنعت و دانشگاه چیست؟
بعضی از دانشکده‌ها و رشته‌ها قابلیت ارتباط با صنعت را دارند اما راه‌های ارتباطی با صنایع به خاطر مشکلات دو طرف دانشگاه و صنعت و عدم حمایت‌های قانونی بسیار ضعیف است.
مفدا- در پایان توصیه شما به جوانان مخترع و یا کسانی که می‌خواهند در این راه گام بردارند چیست؟
توصیه من به جوانان فعالیت هدفمند، علمی، متمرکز ، مکرر، بدون ترس و با اعتماد به نفس است. من و دوستان ایده هایی در گذشته داشتیم که متاسفانه در ثبت آنها تعلل کردیم و به این ترتیب امکان معرفی و تولید آنها از بین رفت. شرکت‌های خارجی همان ایده ها را در جهان تولید و عرضه کردند در حالی که ما آنها را درگوشه لابراتوار خود به فراموشی سپردیم.
ارسال نظر